De eerste Ganese wonden!
Door: Annet
05 Oktober 2012 | Ghana, Tamale
4 oktober 2012
Vanochtend hebben we weer lesgegeven aan de meisjes. Vooral in de eerste groep moeten we veel herhalen, we zijn nu bezig met optellen. En dat is erg lastig om uit te leggen, omdat de meisje geen engels spreken. Maar ze lijken nu een beetje te snappen dat 1 + 1 = 2.
Vanmiddag hebben we heel luxe gezwommen in het zwembad samen met Anneke! Saani zou ons brengen, maar we moesten erg lang op hem wachten daarom hebben we zelf een taxi genomen.
Een uur later was Saani ook geariveerd in het zwembad met zijn vriend Sadik.
Saani kan zwemmen dit heeft hij een aantal jaren geleden geleerd van Anneke. Sadik was nog nooit in het zwembad geweest, hij vond het ook erg eng. We hebben een poging gedaan om hem te leren zwemmen, wat erg grappig was! Uiteindelijk vond Sadik het zwemmen toch wel leuk. Het was vandaag 30 graden en toch waren er maar weinig mensen in het zwembad. De meeste Ganezen kunnen niet zwemmen en hebben geen geld om naar het zwembad te gaan.
Toen we weer op de terugweg waren naar Sweeba's huis op de fiets, kwam Saani ons voorbij met de auto en vroeg of we ''even'' op hem wilden wachten, want hij ging een Ghanese sim kaart voor ons regelen. Zodat we goedkoop kunnen bellen hier in Ghana.
Het ''even'' wachten werd al gauw een half uur, omdat Saani tussendoor nog een potje ging kaarten met de eigenaar van de winkel. Ja we leren hier wel om geduld te hebben...
En toen moesten we heel snel naar het huis van Sweeba fietsen (tegen de heuvel op) om nog op tijd terug te zijn. Het is hier namelijk om 18 uur al erg donker, met veel muggen.
Vrijdag 5 oktober
Jaaah vandaag hebben we eindelijk onze eerste ghanese wond gezien! Samen met Anneke en Saani gingen we naar het gebouw van de gehandicapten, waar we hadden afgesproken.
Bij het gebouwtje hadden al heel wat mensen zich verzameld. De wondzorg hier is niet te vergelijken met Nederland, we zagen een aantal oude verwaarloosde wonden.
Er was een vrouw met een wond van 15 jaar oud, de wond was alleen bedekt met een oude vieze zakdoek. We gaan ons best doen, maar het word moeilijk om de wond in 3 weken dicht te krijgen.
Ook kwamen er veel mensen naar ons toe met gezondheidsproblemen zoals benauwdheid, maar helaas wij zijn geen dokter..
De verbandmaterialen komen ons hier in ieder geval goed van pas!
Nadat alle wonden waren verbonden, gingen we op bezoek bij Asanna. Asanna is een alleenstaande moeder van 10 kinderen! Asanna heeft ernstige problemen met haar nieren, ze ziet er ook ontzettend zwak en ziek uit. Haar jongste dochter is ongeveer 2 jaar oud.
We hebben Asanna wat geld gegeven zodat ze de komende tijd eten voor haar kinderen kan kopen. De oudste dochter van Asanna gaat niet naar school, omdat er geen geld voor is.
Gelukkig is het mogelijk dat we de opleiding voor haar dochter gaan financieren! Zodat zij voor haar broertjes en zusjes kan gaan zorgen als dit haar moeder niet meer lukt.
Haar dochter was helaas niet thuis, toen wij op de terugweg waren kwamen we de dochter van Asanna tegen. Toen we haar het goede nieuws vertelde dat ze een opleiding mocht gaan volgen, was ze ontzettend blij. Ze omhelsde ons en ze straalde helemaal. Toen we afscheid hadden genomen en we nog een blik achterom wierpen, zagen we de dochter van Asanna heel hard naar huis rennen om het goede nieuws thuis te vertellen!
Vanochtend hebben we weer lesgegeven aan de meisjes. Vooral in de eerste groep moeten we veel herhalen, we zijn nu bezig met optellen. En dat is erg lastig om uit te leggen, omdat de meisje geen engels spreken. Maar ze lijken nu een beetje te snappen dat 1 + 1 = 2.
Vanmiddag hebben we heel luxe gezwommen in het zwembad samen met Anneke! Saani zou ons brengen, maar we moesten erg lang op hem wachten daarom hebben we zelf een taxi genomen.
Een uur later was Saani ook geariveerd in het zwembad met zijn vriend Sadik.
Saani kan zwemmen dit heeft hij een aantal jaren geleden geleerd van Anneke. Sadik was nog nooit in het zwembad geweest, hij vond het ook erg eng. We hebben een poging gedaan om hem te leren zwemmen, wat erg grappig was! Uiteindelijk vond Sadik het zwemmen toch wel leuk. Het was vandaag 30 graden en toch waren er maar weinig mensen in het zwembad. De meeste Ganezen kunnen niet zwemmen en hebben geen geld om naar het zwembad te gaan.
Toen we weer op de terugweg waren naar Sweeba's huis op de fiets, kwam Saani ons voorbij met de auto en vroeg of we ''even'' op hem wilden wachten, want hij ging een Ghanese sim kaart voor ons regelen. Zodat we goedkoop kunnen bellen hier in Ghana.
Het ''even'' wachten werd al gauw een half uur, omdat Saani tussendoor nog een potje ging kaarten met de eigenaar van de winkel. Ja we leren hier wel om geduld te hebben...
En toen moesten we heel snel naar het huis van Sweeba fietsen (tegen de heuvel op) om nog op tijd terug te zijn. Het is hier namelijk om 18 uur al erg donker, met veel muggen.
Vrijdag 5 oktober
Jaaah vandaag hebben we eindelijk onze eerste ghanese wond gezien! Samen met Anneke en Saani gingen we naar het gebouw van de gehandicapten, waar we hadden afgesproken.
Bij het gebouwtje hadden al heel wat mensen zich verzameld. De wondzorg hier is niet te vergelijken met Nederland, we zagen een aantal oude verwaarloosde wonden.
Er was een vrouw met een wond van 15 jaar oud, de wond was alleen bedekt met een oude vieze zakdoek. We gaan ons best doen, maar het word moeilijk om de wond in 3 weken dicht te krijgen.
Ook kwamen er veel mensen naar ons toe met gezondheidsproblemen zoals benauwdheid, maar helaas wij zijn geen dokter..
De verbandmaterialen komen ons hier in ieder geval goed van pas!
Nadat alle wonden waren verbonden, gingen we op bezoek bij Asanna. Asanna is een alleenstaande moeder van 10 kinderen! Asanna heeft ernstige problemen met haar nieren, ze ziet er ook ontzettend zwak en ziek uit. Haar jongste dochter is ongeveer 2 jaar oud.
We hebben Asanna wat geld gegeven zodat ze de komende tijd eten voor haar kinderen kan kopen. De oudste dochter van Asanna gaat niet naar school, omdat er geen geld voor is.
Gelukkig is het mogelijk dat we de opleiding voor haar dochter gaan financieren! Zodat zij voor haar broertjes en zusjes kan gaan zorgen als dit haar moeder niet meer lukt.
Haar dochter was helaas niet thuis, toen wij op de terugweg waren kwamen we de dochter van Asanna tegen. Toen we haar het goede nieuws vertelde dat ze een opleiding mocht gaan volgen, was ze ontzettend blij. Ze omhelsde ons en ze straalde helemaal. Toen we afscheid hadden genomen en we nog een blik achterom wierpen, zagen we de dochter van Asanna heel hard naar huis rennen om het goede nieuws thuis te vertellen!
-
07 Oktober 2012 - 19:52
Anja:
Klinkt erg leuk die verhalen dames!!! veel plezier daar -
09 Oktober 2012 - 09:51
Verpleging Steenwijk:
Hallo Lambertine en Annet,
Geweldig om jullie verhalen te lezen!! Wat een andere wereld! Een wond van 15 jaar oud?? Wow! Succes met verplegen de aankomende 3 weken! We zullen jullie verhalen even printen en in de vergadering uitdelen! De foto's spreken voor zich! Wat een sensatie!
groetjes en heel veel succes! Trudy, Sjanet en Patricia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley