Onze eerste dagen in Ghana!

Het duurde even, maar hier is dan eindelijk ons eerste reis verslag!

Vrijdag 28-9-2012
Vandaag is het zover ons avontuur naar Ghana is begonnen.
We hadden met Anneke op schiphol afgespoken om 12.30 uur.
We mochten alle drie, twee koffers mee die natuurlijk allebei helemaal vol zaten.
We dachten dat het totale gewicht 46 KG was, maar dit bleek niet het geval. Iedere koffer mocht niet zwaarder zijn dan 23 kg.
Lambertine haar koffers waren netjes 23 kg, maar Anneke en Annet mochten op schiphol hun koffers over gaan pakken...
De vliegreis verliep prima. Ook op het vliegveld in Accra kwamen we gelukkig alle drie door de douane heen ( ja de gelukspoppetjes beginnen goed te werken).
Op het vliegveld stond Saani ons op te wachten (Saani werkt voor de stichting ‘’om arm afrika’’) en bracht ons naar het hotel.
Lambertine en Annet deelden een kamer. In de badkamer stonden twee emmers water waarmee we ons konden wassen en waarmee we de wc moeten doorspoelen, dat is nog wel wennen vegeleken met de luxe thuis.

Zaterdag 29-9-2012
De temperatuur in Accra is vandaag goed te doen, het is ongeveer 28 graden bewolkt met af en toe een bui. Saani gaat ons vandaag Accra laten zien.
Met de trotro gingen we naar het centrum van Accra toe. Een trotro is een klein busje waarin je met heel veel mensen in zit.
De stad Accra was ontzettend druk en vies. We moesten oppassen dat we niet in het riool vielen, want er zaten overal grote gaten in het riool. Overal zag je mensen en kraampjes.
Op een gegeven moment kwam er een zigeuner jongetje van ongeveer 2 jaar huilend naar Lambertine toe, hij bleef ons maar volgen. Toen Lambertine hem geen geld gaf begon hij haar te slaan! Saani gaf hem een paar cent om er vanaf te zijn, maar nog geen 2 tellen later hing een meisje aan lambertines been om niet meer los te laten.
In het centrum is ook het verschil tussen arm en rijk goed te zien. De parlementsgebouwen zijn er mooi en aan de overkant zie je een krottewijk.
Wandelend gingen we weer terug naar ons Hotel.
Aminu een student wiens studie is gefinancieerd door ''Om Arm Afrika'' kwam ons opzoeken. Aminu heeft zijn studie afgerond, maar kan nu in Tamale geen werk vinden. Daarom is hij vertrokken naar de hoofdstad Accra om daar te gaan solliciteren. Hier in Accra heeft hij geen vrienden en familie en ook geen dak boven zijn hoofd. Als hij geluk heeft eet hij één maaltijd op een dag.
Wij vonden het heel erg dat Aminu geen dak boven zijn hoofd heeft en niet iedere dag eten.
We hebben besloten om Amino 50 Ghana cedi te geven, zodat Amino de komende twee maanden kan eten. En hopelijk vind hij in tussen tijd een baan.
's Avonds gingen we uit eten en namen we Aminu mee. Wij konden ons eten niet op, het was te veel. Dit is erg vervelend als er tegenover je iemand zit die niet elke dag eten heeft.
Maar gelukkig konden we het eten wat we over hadden aan Aminu meegeven in een bakje, zodat hij morgen ook te eten heeft.

Zondag 30-9-2012
Vanochtend ging de wekker al vroeg om 5 uur. Zodat we het vliegtuig van 7 uur naar Tamale konden nemen. Shani had een taxi geregeld die ons naar het vliegveld bracht.
In de 5 persoons auto moesten wij, Anneke, Saani en onze 6 koffers..
Dit werd een heel georganiseer, wij moesten met zijn tweeen voorin samen met onze handbagage.
Annet zat bijna bij de taxichaffeur op schoot. Het werd een komische rit.
Saani nam de bus naar Tamale, een rit van 13 uur en nam 3 van onze koffers mee. Dit schijnt niet zielig te zijn, hij is het gewend..
Eenmaal aangekomen in Tamale werden we opgehaald door Sadik (een vriend van Saani).
Hij heeft ons naar het katholic guesthouse gebracht, waar we een paar dagen zullen verblijven.'s Middags haalde Sadik ons op om de stad Tamale te laten zien.
Als eerst bracht hij ons naar het voetbalstadion, een heel mooi groot gebouw. Voor de hekken van de gebouwen stonden allemaal arme kinderen. Sadik is erg trots op het stadion van Tamale.
Hierna gingen we naar de markt. Er werd veel naar ons gekeken door de mensen, omdat er niet veel blanken zijn.
Op de markt zie je ook allemaal koeien, geiten en kippen lopen. Deze zie je ook veel op de weg tussen de auto’s en de brommers.
De eerste indruk van Tamale is erg goed, de mensen zijn vriendelijker en het is er een stuk rustiger als in Accra.

Maandag 1-10-2012
Vandaag zijn we met Anneke en Saani op pad geweest. Eerst hebben we bij Sweeba gekeken, Sweeba is een ghanese vrouw die kamers verhuurt aan vrijwilligers. Wij hebben besloten om in ieder geval 1 week bij Sweeba en haar kinderen te gaan logeren. Om zo meer van de ghanese cultuur op te doen.
Morgen brengt Saani ons naar Sweeba toe. Anneke blijft deze 3 weken in het Katholic guesthouse.
Ook zijn we vandaag bij de vrouw van Saani geweest en zijn zoontje van 1 jaar Ashraf.
Daar aangekomen kwamen er veel buurt kinderen nieuwsgierig naar ons kijken, we besloten een spelletje met hun te spelen; zakdoekje leggen. Dit vonden de kinderen geweldig!
Ze zijn namelijk niet gewend hier om spelletjes te spelen.
En als laatste zijn we naar de vakschool van Anneke geweest, hier leren meisjes hoe ze kleding moeten maken. Ze deden hun werk erg goed, maar omdat stof erg duur is oefenen ze op papier.
Wij gaan binnenkort stof voor de meisjes kopen zodat ze een ghaneese jurk voor ons kunnen maken.
De leraar van de meisjes vroeg aan ons of wij ze iedere ochtend les willen gaan geven in Engels en rekenen. Omdat bijna alle meisje analfabeet zijn. Dit lijkt ons erg leuk en morgenochtend gaan we hiermee beginnen.. Spannend!